بررسی نفوذپذیری بتن خود تراکم حاوی دودۀ سیلیسی و سربارۀ کورۀ آهنگدازی

امروزه مواد جایگزین سیمان بطور گسترده ای در انواع بتن استفاده می شوند و درصد قابل توجهی از حجم سیمان مصرفی در صنعت بتن دنیا را به خود اختصاص داده اند. با این وجود در کشور ایران استفاده از این مواد محدود است و نیاز به توجه بیشتر به این مواد در پروژه های عمرانی کشور احساس می شود. در بتن خودتراکم نیز مواد جایگزین سیمان بسته به ویژگی های آنها می توانند مزایایی چون کاهش هزینۀ تولید، بهبود رئولوژی، کاهش حرارت هیدراسیون و بهبود دوام بتن را در اختیار قرار دهند. در این مقاله نتایج حاصل از یک مطالعۀ آزمایشگاهی در خصوص تاثیر سربارۀ کورۀ آهنگدازی و دودۀ سیلیسی بر دوام بتن های خودتراکم پرمقاومت در برابر نفوذ یون کلراید ارایه شده است. برای این منظور 5 مخلوط بتنی ساخته شده و آزمایش های مختلف شامل آزمایش جریان اسلامپ، t50 و قیف v شکل در حالت تازه و آزمایش های مقاومت فشاری، مقاومت الکتریکی سطحی و آزمایش جذب آب حجمی در حالت سخت شده انجام شده است. نتایج آزمایش های بتن تازه نشان می دهند که جایگزینی سیمان پرتلند با سربارۀ کورۀ آهنگدازی سبب کاهش لزجت مخلوط بتن خودتراکم تازه می شود و میزان فوق روان کننده ی مصرفی برای رسیدن به روانی معین را کاهش می دهد. همچنین نتایج نشان می دهند که کاربرد توام دودۀ سیلیسی و سرباره تاثیر بسیار خوبی در کاهش نفوذپذیری مخلوط های بتنی خود تراکم پرمقاومت داشته است؛ بگونه ای که در نهایت مخلوط حاوی 10 درصد دودۀ سیلیسی و 10 درصد سرباره به عنوان مخلوط بتنی با عملکرد مناسب از منظر دوام معرفی شده است.